(Lees eerst “Met zijn allen naar het klooster”)

Nieuw gedrag aanleren in een kloostersituatie is snel gebeurd. Maar dan verlaat je het klooster en trek je de wijde wereld in …  met al zijn verleidingen: je hond lijkt plots doof en reageert niet meer op de geleerde commando’s.

vb. Binnen in huis komt hij altijd als je ‘kom hier’ vraagt en buiten reageert hij niet meer op het woordje.

Dat heeft een reden: andere dingen trekken zijn aandacht. Door de vele afleidingen kan je hond zich niet meer richten op jou. Bepaalde afleidingen sluiten dan ook veel meer aan bij het interessegebied van een hond vb. geuren.

vb. Bij ons gaat het er net hetzelfde aan toe: een man die interesse heeft voor wagens gaat eerder kiezen voor een magazine over wagens, dan over breien.

Daarnaast leren honden contextgebonden d.w.z. dat ze de geleerde oefening linken aan de plaats, de persoon en de situatie waar ze de oefening hebben geleerd.  Ze generaliseren de oefening zeer moeilijk. Honden zijn immers detaildenkers en  denken in beelden. Het is dus niet omdat de hond het commando kent in het klooster, dat hij het ook in het bos kent.

We gaan de hond dus moeten leren omgaan met afleiding en leren het commando toe te passen onder allerlei omstandigheden.

Het echte werk begint NU pas: het aangeleerde gedrag van in het klooster inoefenen onder afleiding!

Het Verdrag van Pluto leert je hoe je met je hond in connectie  kan blijven en hoe je hem kan leren reageren op jouw signalen in De Wijde Wereld …

Deel: on Twitter on Facebook on Google+